درباره شهر گرگان

گرگان مرکز استان گلستان، در شمال شرقی کشوره. گرگان فعلی، در قدیم استرآباد نامیده می شده، ولی گرگان قدیم که جرجان خونده می‌شده، شهری آباد، در نزدیکی گنبد کاووس امروزی بوده، ولی الان فقط ویرانه هایی ازش باقی مونده.در زبان پهلوی منطقه گرگان را " ورکان" یا "وهرکانه" و در زبان یونانی هیرکانیا (Hyrcania) و در زبان عربی جرجان می گفتند. نخستین کاوش ها در حدود سال 1841 میلادی در زیر تپه ای مصنوعی در نزدیکی شهر گرگان انجام شد که خزانه معروف استرآباد در آن کشف گردید. کارشناسان برخی از اشیای موجود در آن خزانه را که شباهت بسیار با کشفیات تپه حصار دامغان داشته متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد و(نزدیک به 5 هزار سال پیش) دانسته اند. در دوره ساسانیان دیوار تدافعی بزرگی در این منطقه به نام دیوار بزرگ گرگان ساخته شد که توسط باستان شناسان انگلیسی به مار سرخ شهرت یافت. این دیوار بزگ در سده 5 میلادی تکمیل شد و بیانگر صنعت پیشرفته تدافعی آن دورانِ . دیوار دفاعی گرگان که طولانی ترین اثر معماری ایران باستان است در مدت90 سال ساخته شد.دیوار بزرگ گرگان بعد از دیوار چین به طول شش هزار کیلومتر و سمیز آلمان به طول 548 کیلومتر بزرگ ترین دیوار جهانِ. شهر گرگان کهن(در نزدیکی گنبد کاووس امروزی) در زمان حمله مغول ویران شد و مرکز منطقه گرگان به شهر استرآباد منتقل شد. زبان مردم منطقه گرگان در سده های گذشته گویشی از ریشه زبان پارتی بود. نمونه هاییاز گویش قدیم گرگانی در نوشتارهای فرقه حروفیه به جا مانده. این شهر از نظر جغرافیایی، از شرق، به علی آباد کتول،‌ از شمال به آق قلا،‌ از غرب به کردکوی،‌ از شمال غربی،‌به بندر ترکمن و از جنوب به رشته کوه های البرز محدود می‌شه. از نظر آب و هوایی  آب و هوای معتدل دارد، هرچند تابستانهای آن نسبتاً گرم و شرجی است. اقلیم منطقه بسیار گوناگون و متنوع است و کوه، جنگل و چمنزار، جلگه و دشت، بیابان و شورمزار، دریا و خلیج، رودخانه و تالاب و زمین کشاورزی رو شامل می‌شه. اکثریت جمعیت شهر گرگان مردم پارسی‌زبان هستن